Net als voor Maurits Cornelis Escher waren voor Bach vormvoorschriften een uitdaging om pure schoonheid te creëren. Zoals de graficus moeiteloos vogels in vissen veranderde en watervallen zonder einde etste, zo verrichtte Bach wonderen binnen het moeilijkste muzikale genre, de fuga. Die Kunst der Fuge werd een van Bachs unieke hoogtepunten, én zijn zwanenzang: tijdens het schrijven van de laatste fuga overleed hij.

Bach schreef zijn magnum opus op fugagebied als een abstract werk: Die Kunst der Fuge heeft geen instrumentatie-aanduiding. Cuarteto Casals nam de uitdaging aan, voerde het werk vele malen uit en registreerde de volledige serie canons, enkele, dubbele, tripel-, contra- en spiegelfuga’s. Hun inspiratie vonden de leden in de naamgever van hun kwartet, Pablo Casals, die als eerste cellist de wereld de schoonheid van Bachs Suites voor cello solo toonde.