Beethoven liep in het najaar van 1826 door een reis in een open rijtuig door verschrikkelijk weer een longontsteking op. Zijn laatste complete werk, Opus 135, voltooide hij op 30 oktober 1826 en hij stierf in maart 1827. Na de epische reikwijdte van zijn voorlaatste kwartet zou je verwachten dat Beethovens zwanenzang een grootse afsluiting zou worden. Zeker, deze muziek is diep en introspectief, maar Beethoven bereikt hier ook een beknopte transparantie die naar zijn leermeester Haydn verwijst. Zo maakt hij de cirkel rond.

Een gids voor het leven, zo zien veel musici de late strijkkwartetten van Beethoven. Deze muziek is zo onbegrijpelijk goed dat je er als speler nauwelijks vat op krijgt. Je blijft het proberen, de weg naar de uitvoering toe is net zo belangrijk als het klinkend eindresultaat. Beethoven geeft in deze monumentale werken de essentie van het bestaan weer. Op de toppen van zijn kunnen bracht hij wereldwonderen voort.